Dieta ketogenna niszczy trzustkę?

Zaznaczam, że informacje zawarte w tym artykule pochodzą z badań przeprowadzonych na zwierzętach. Ale pokrywają się ze zbliżonymi badaniami na ludziach.

Co takiego zaobserwowano u zwierząt będących na długotrwałej diecie ketogenicznej? Po 5 miesiącach stosowania diety keto, trzustka zaczęła zanikać. Komórki β trzustki, które produkują hormony a w tym insulinę zaczynają zanikać z powodu drastycznego obcięcia węglowodanów. A to węglowodany  pobudzają komórki trzustki do produkowania insuliny, zatem ich brak powoduje, że komórki te nie mają co produkować (narząd jest poniekąd bezużyteczny). Jeszcze większemu zmniejszeniu uległy komórki α trzustki produkujące glukagon. I tak komórki β trzustki zmniejszyły się o 20%, natomiast α trzustki o aż 60%.

 

Do czego to wszystko prowadzi? Do rozwoju nietolerancji glukozy. A co to oznacza? Będąc na diecie keto nie spożywasz praktycznie węglowodanów, ale oczywiste jest, że nie unikniesz ich do końca życia, zatem jeśli tylko nadarzy się dzień kiedy zjesz ich więcej niż w diecie keto dopuszczalne, glukoza poszybuje u Ciebie w kosmos. Zauważyć to można już po 3 miesiącach stosowania diety keto.

I tu już możemy posłużyć się badaniami na ludziach, bo takie zostały przeprowadzone. U osób stosujących dietę ketogenną po kilku miesiącach zauważono szybki wzrost glukozy we krwi po spożyciu węglowodanów a także wysoki jej poziom przez dłuższy czas po ich spożyciu. Oznacza to rozwinięcie się nietolerancji glukozy czyli insulinooporności fizjologicznej czyli cukrzycy fizjologicznej. W praktyce wygląda to tak, że u osoby będącej na zwykłej diecie po podaniu 75 gram glukozy jej poziom we krwi nie przekroczy 120 mg/dl. Natomiast u osoby na diecie keto glukoza w tym przypadku szybuje do poziomu 215 mg/dl.

Istnieje wiele badań na ludziach stosujących dietę niskowęglowodanową, zatem to już nie jest dieta ketogenna, ale pamiętajmy, że na diecie keto właśnie węglowodanów praktycznie nie ma. Jedno z takich badań mówi: „Przestrzeganie śródziemnomorskiego wzorca żywieniowego zmniejszyło śmiertelność, podczas gdy przestrzeganie wzorca żywieniowego o niskiej zawartości węglowodanów wydawało się zwiększać śmiertelność starszych szwedzkich mężczyzn, zwłaszcza gdy brano pod uwagę tylko odpowiednie reportety żywieniowe”.

Kolejne badanie prowadzone przez 12 lat na 42 tysiącach kobiet pokazało, że dieta z niską zawartością węglowodanów a wysoką zawartością białka wiązała się ze zwiększoną śmiertelnością całkowitą, a zwłaszcza sercowo – naczyniową wśród kobiet.

W następnym badaniu gdzie przez 20 lat obserwowano ponad 80 tysięcy kobiet i ponad 40 tysięcy mężczyzn opublikowano wnioski: „Dieta niskowęglowodanowa oparta na źródłach zwierzęcych wiązała się z wyższą śmiertelnością ogólną zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn, podczas gdy dieta niskowęglowodanowa oparta na roślinach wiązała się z niższym wskaźnikiem śmiertelności ogólnej i chorób układu krążenia”.

Takich badań zostało przeprowadzonych kilka i we wszystkich wzięły udział tysiące osób. Oczywiście wnioski o szkodliwości diety niskowęglowodanowej dotyczyły stosowania jej w długim okresie czasu.

Powyższe badania potwierdzają również grupy ludzi w niektórych częściach świata, żyjące na dietach wysokowęglowodanowych. Są to np. mieszkańcy japońskiej wyspy Okinawa. Mają aż 5 razy więcej stuletnich ludzi niż inne kraje rozwinięte. Ludzie Ci oczywiście dbają o swoją masę ciała, są aktywni fizycznie i starają się jeść zdrową żywność, ale o dziwo, ta składa się w 9% z białka, w 6% z tłuszczu iiiii w 85% z węglowodanów. Zostało potwierdzone, że osoby te będąc w podeszłym wieku mają imponująco czyste tętnice, niskie poziomy homocysteiny i niskie poziomy wolnych rodników we krwi.

Mieszkańcy Okinawy to nie jedyna grupa stosująca dietę wysokowęglowodanową. Jest jeszcze np. Loma Linda w Kalofornii, gdzie ludzie odżywiający się w ten sposób żyją średnio o 10 lat dłużej niż pozostali mieszkańcy Ameryki. Inne miejsca gdzie ludzie objadają się węglowodanami i dożywają sędziwego wieku w pełnym zdrowiu to: Sardynia, Nicoyi w Kostaryce, oraz Ikaria w Grecji.

Jak wynika z powyższego tekstu, badania na zwierzętach dotyczące diety keto (praktycznie pozbawionej węglowodanów) pokrywają się częściowo z badaniami na ludziach stosujących diety niskowęglowodanowe.

Pisząc ten artykuł nie zamierzam zniechęcać nikogo do diety keto. Pragnę tylko abyście sobie przemyśleli tę kwestię i zastanowili się czy warto stosować ją w długim okresie czasu, bo o takim jest mowa w tym artykule.

Jeśli interesuje Cię indywidualnie rozpisana dieta zapraszam po więcej informacji TUTAJ

Polecam moją książkę, z której dowiesz się między innymi co zrobić, aby wytrwać w diecie… co zrobić aby się nie poddać… co zrobić, aby nie ulegać pokusom… jak w łatwy sposób osiągnąć swoje cele i być szczęśliwym. Książkę możesz zamówić TUTAJ  Jeśli produkt na mojej stronie jest niedostępny przejdź do Empik TUTAJ

Zapraszam również na mój instagram https://www.instagram.com/dietetyk_ewelina_palecka/ gdzie znajdziesz wiele przepisów na pyszne i małokaloryczne dania

Źródła:

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33916669/

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20826627/

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22735105/

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/17700949/

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25246449/

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/34504048/

https://journals.physiology.org/doi/full/10.1152/ajpendo.00453.2013

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24398402/

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/31067015/

„Niebieskie strefy”  Dan Buettner